အမွတ္တရမို႔ပါ
မနက္ျဖန္ဆို ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ေရာက္ေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ရင္ထဲမွာ လႈိင္းစီးေနရသလိုပဲ။ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔။ တစ္ခု ၿပီးတစ္ခု တစ္ရိပ္ရိပ္ေပၚလာတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြက ေရွ့က တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ကုန္ကုန္သြားတဲ့ ဝီစကီ ေတြလည္း မေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါ။ ႏွစ္တိုင္း ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးဆို ကြ်န္ေတာ္မူးေနၾကပါ။ နားထဲမွာ ခ်စ္သူအသံေလးေတြ ျပန္ၾကားေယာင္လာသလိုလို။
''ဆရာ ဆိုင္ပိတ္ေတာ့မယ္ ခင္ဗ်''
''ေအာ္ ေအး ေအး''
မည္သို႔ မည္ပံု အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္ပင္ မသိခဲ့ပါ။ အိမ္ခန္း ထဲမွာ ေမြ႔ရာေပၚမွာ ရီေဝေဝ ေခါင္း က ခ်ာခ်ာ လည္ေနသည့္ၾကားမွ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာေလး ျမင္ေယာင္လာျပန္သည္။
''အကို''
အသားဝင္းဝင္းေလး။ႏွာတံ ေပၚေပၚေလး။စကားခ်ိဳခ်ိဳ ေလးေတြက အေတြးထဲ ျပန္ေပၚလာသည္။
မနက္ျဖန္ဆို ခ်စ္သူ ထားခဲ့တာ ေလးႏွစ္ျပည့္ၿပီေပါ့။
''လြမ္းလိုက္တာကြာ''
တိုက္ခန္း ထဲဝယ္ ကြ်န္ေတာ့္ အသံ လြင့္ပ်ံသြားသည္။
------------------------------------------
''ဟိတ္ ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီလား''
ဟိုင္းလတ္ကားေပၚက တိုးက်ိတ္ဆင္းရင္း ခ်စ္သူကိုရွာမိသည္။ ခ်စ္သူလည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ရွာေနသည္။ ျမင္ျမင္ခ်င္း လက္ကေလး ဆြဲကိုင္ရင္း အျပာေရာင္ တီရွပ္ေလးႏွင့္ လွေနေသာ ခ်စ္သူ မ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနမိသည္။
''အခုမွ ေရာက္တာ အကို အကို အားႀကီး လွတယ္ကြာ''
သူႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ အက်ၤီ ဆင္တူ ဝတ္ဖို႔ အခ်ိန္းအခ်က္ လုပ္ထားလို႔ အျပာေရာင္ပင္ ဝတ္ခဲ့သည္။ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ထဲက အေပ်ာ္ေတြက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါ။
''တို႔ ဟို ကိုပဲ သြားၾကမယ္ေလေနာ္''
''အင္း''
ဒီေန႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆိုေတာ့ ဟိုမွာ သည္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လို အတြဲေလးေတြ ျမင္ေနရသည္။ ခ်စ္သူ႔လက္ကေလးဆြဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဆိုက္ေရာက္လာေသာ ၂၁၆ ကားႀကီးေပၚတက္လို႔ အတူ သန္လ်ွင္ဘက္ထြက္ခဲ့သည္။ ခ်စ္သူရဲ့ကိုယ္သင္းရနံ႔ေလးေတြက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဝဲပ်ံေနသည္။
''ဒီမွာ ၾကည့္''
''ဟင္''
''ကို႔ အတြက္ ေလ ညီမေလး လက္ေဆာင္ဝယ္လာတယ္''
ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲမွ ပလပ္စတစ္အိတ္ႏွင့္ ေသခ်ာ ထုပ္ထားေသာ အထုပ္ေလးတစ္ခုကို ဇစ္ ဖြင့္ျပသည္။
''ဘာလဲ''
''ေျပာျပဘူး ဟိုေရာက္မွၾကည့္''
ကားက ဟိုဘက္ရမ္း ဒီဘက္ရမ္းလိုက္တိုင္း သူ႔ ပုခံုးသား အိအိေလးေတြ က လာလာဖိသည္။ သူ႕ေခါင္းေလး ကြ်န္ေတာ့္ ပုခံုးေပၚမွီလာသည္။ အသာ ေစာင္းငမ္းၾကည့္ေတာ့ ျဖဴေဖြးေသာ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ နဖူးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပၚမွာ ဆံစေလးေတြ လြင့္ပ်ံေနသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား သန္လ်ွင္တံတား ဆင္းဆင္းခ်င္း မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းလိုက္ၾကသည္။ ျပီးေတာ့ ပထမတေခါက္သြားခဲ့သည့္ ဟိုတယ္ေလးဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ၾကသည္။ ဟိုတယ္ ေရာက္ေတာ့ အခန္းကျပည့္ေနသည္။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ မို႔လား မသိပါ။ ကိုယ္ေတြလို အတြဲေလးေတြေတာင္ သံုးတြဲေလာက္ ေကာင္တာမွာေတြ႔သည္။
ေတာ္ေသးသည္။ ေနာက္ တည္းခိုခန္းေလးမွာ တစ္ခန္းက်န္ေသးလို႔ အေျပးတစ္ပိုင္း ဝင္လိုက္ၾကသည္။
ဝင္ဝင္ခ်င္း သူ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေတာင္ မခြ်တ္ႏိုင္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အငမ္းမရ စုပ္နမ္းမိသည္။ သူ႔ပါးေလးေတြ ႏွာေခါင္းေလးေတြ အသက္ရွဴေလးေတြျမန္လာသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း မြန္းက်ပ္လာသည္မို႔ စပို႔ရွပ္ကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္သည္။
''အကို ရင္အုပ္ေတြ ႀကီးလာတယ္ မွန္း''
သူ ေျပာရင္း မိမိ ရင္ဘတ္ကို ငံု႔ နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့သူ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မိမိ ေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ေခါင္းကို ျဖဳတ္လာသည္။ မိမိက သူ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ပုခံုးမွ ခြာေပးလိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီဇစ္ ဆြဲခ် အတြင္းက ဗစ္ပါ လွန္ခ်လိုက္ေတာ့ ေအာက္က ဟာက တင္းခနဲ အျပင္ထြက္လာသည္။
''က်န္ အကို ဘယ္တုန္းကတည္းက စိတ္ထေနလဲမသိ''
ေကာ့ေနေသာ မိမိအဂၤါကို သူ႔ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္၍ ေရွ့တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနသည္။
''ကားေပၚက ဆင္းကတည္းကေလ ဟင္းဟင္း''
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ လ်ွာေလးနဲ႔ ထိပ္ကေလးကို ေဆာ့ကစားရင္း ပါးစပ္ထဲထည့္၍ စုပ္ယူသည္။ ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး က်င္တက္သြားသလို သူ႔ေခါင္းကို လည္း အသာ လွမ္းကိုင္လိုက္မိသည္။
''အားးးး''
''ေနဦးကြာ''
ထိုင္ေနသည့္ သူ႔ကို ျပန္ဆြဲထူလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိုရႊဲေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းေပးလိုက္မိသည္။
''ညီမေလး လုပ္ေပးတာ မႀကိဳက္လို႔လားဟင္''
''ဟင့္အင္း ေနာက္မွေလ''
''လာခြ်တ္''
သူ႔ စပို႔ရွပ္ေလးကို လွန္ခြ်တ္လိုက္ေတာ့ အျပာေရာင္ ဘာရာ ေလး ထြက္လာသည္။ အသာလက္ႏွင့္ ကိုင္ၾကည့္ေတာ့ မာတာတာ ျဖစ္ေနသည္။
''အာေၾကာင့္ ညီမေလး ႏို႔ေတြ ဒီေန႔ႀကီးလာပါလားလို႔ ေဖာင္းေနလို႔ ဘာရာ အမာ ဝတ္ထားတယ္ေပါ့''
''ဟင့္ အကို က ႀကီးေအာင္မွ လုပ္မေပးတာ မလွလို႔ လွေအာင္လို႔ လို႔''
''ေအာ္ အဲလို''
''အင္း''
''ကဲလာ ပက္လက္လွန္''
သူ႔ကိုု ခုတင္ေပၚ ဆြဲတင္လိုက္ရင္း ဘရာ ေနာက္ခ်ိတ္ေလး အသာခြ်တ္ခ်သည္။ နီညိဳေရာင္ ႏို႔သီး ဝိုင္းဝိုင္း ေလး ေပၚလာသည္။ သူ အသာ ပါးစပ္ႏွင့္ လွမ္းကိုက္လိုက္သည္။
''အ နာတယ္ အကို''
----------------------------------------------
အဲဒီ ေန႔က မွတ္မွတ္ရရ ခ်စ္သူနဲ႔ သံုးခါေလာက္ ခ်စ္မိၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတေခါက္ေတာ့ အစအဆံုး ခ်စ္သူ ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္သြားသည္။ ျပန္ခါနီးေတာ့ ခ်စ္သူက ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွ ပလပ္စတစ္ထုပ္ေလး ထုတ္ေပးသည္။
''အကို႔ အတြက္ေနာ္ စြန္႔စားၿပီး ဝယ္လာရတာ အမွတ္တရ ဟိဟိ အခု မဖြင့္ၾကည့္ရဘူး အိမ္ေရာက္မွ''
''အင္း သေဘာပါဗ်ား''
ျပန္ထြက္လာေတာ့ အဝင္တုန္းကႏွင့္ အတူ။ လမ္းေလ်ွာက္ရတာ ေလးလံေနသည္။ ခ်စ္သူက မွီတြဲလို႔ေနသည္။
''သမီး''
''ဟယ္ အေဖ''
''လာ ကားေပၚတက္''
ကားမွတ္တိုင္ေရာက္ခါနီး မွ ဘယ္ကထြက္လာမွန္းမသိေသာ ကားတစ္စီးက ေဘးသို႔ ထိုးရပ္ၿပီး မ်က္မွန္ထူထူဝတ္ထားေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ကားထဲမွ ထြက္လာၿပီး ခ်စ္သူကို ဆြဲေခၚသည္။ ခ်စ္သူ က မိမိဘက္တလွည့္ သူ႔အေဖ ဆိုေသာသူဘက္ တခါလွည့္ၾကည့္ရင္း ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ပါသြားသည္။ ကားမွန္ မတင္ခင္ လက္ကေလးလွမ္းျပသည္။ ခ်စ္သူ ငိုေနတာလား။ ရီေဝေနတာလား သူမမွတ္မိေတာ့ပါ။
''ဟင္းးးးး''
သူ ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားေသာ ေစာင္ကို ဖယ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာက်က္က ပန္ကာကို ျမင္ၤမွ အတိတ္တို႔က ခဏ ေမ့သြားသည္။ သူ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည့္ေနမိသည္။ ေသာက္ထားသည့္ အရွိန္မေျပေသးသည္ေၾကာင့္ ရီေဝေဝ ျဖစ္ေနသာေခါင္းက ခ်စ္သူ ေနာက္ဆံုး လက္ျပသြားသည့္ ပံုရိပ္ကေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေယာင္ေနသည္။
''ေၾသာ္ ေလးႏွစ္ေတာင္ ရွိၿပီ''
သူ႕ ေျခရင္းက ဗီရိုကို အသာဖြင့္သည္။ အဝတ္မ်ားစီထားသည့္ၾကားမွ အတြင္းဘက္ ကို ႏိုက္လိုက္ေတာ့ အထုပ္ေလးတစ္ခု ထြက္လာသည္။ သူ လႈိက္ဖိုရင္ေမာသြားမိျပန္သည္။ အထုပ္ကိုျဖည္သည္။ အတြင္းကအရာကို ထုပ္ၾကည္လိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဂ်ာဒါးႏိုး တံဆိပ္ေလး ျမင္ေနရသည္။
ခ်စ္သူ ေနာက္ဆံုးေပးခဲ့ေသာ လက္ေဆာင္တစ္ခု။ ေဟာင္းသြားမွာ စိုးလို႔ သူလံုးဝ မဝတ္ျဖစ္ခဲ့။ တစ္လတစ္ခါ ေလ်ွာ္ဖြတ္ၿပီး မီးပူတိုက္ေသခ်ာသိမ္းသည္။ ဘယ္သို႔ေသာ ခ်စ္သူေတြ မွာမွ မေပးခဲ့ဖူးေသာ လက္ေဆာင္ေလးကို သူ ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္တို႔က လိမ့္ဆင္းလာသည္။ သူ႔မ်က္ရည္ေတြ က်ရင္ ေဟာင္းႏြမ္းသြားမွာစိုးလို႔ ေသခ်ာ ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ဗီရိုထဲ အသာျပန္ထည့္။ ျပန္လွဲခ်လိုက္သည္။ ေစာင္ကို ေခါင္းၿမီးျပန္ၿခံဳ လိုက္ေတာ့ အေမွာင္ေလာကထဲ ျပန္ေရာက္သြားျပန္သည္။
ငါ့ဘဝထဲက ဘယ္ေတာ့မွ အၿပီးထြက္သြားမွာလဲကြယ္----။
ဘယ္ေတာ့ မွ ေမ့လို႔ရမွာလဲ ခ်စ္သူရယ္----။
ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လႊင့္ပစ္မိမွာလဲ ခ်စ္သူေပးခဲ့တဲ့ ''အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ''ေလးရယ္----။
--------------------------ၿပီးပါၿပီ.........
No comments:
Post a Comment